knarsen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: knarsen (hulp, bestand)

Woordafbreking

knar·sen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘een schurend geluid maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1461 [1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
knarsen	knarste	geknarst
zwak -t	volledig

Werkwoord

knarsen

inergatief geluid voortbrengen door twee hard oneffen voorwerpen met kracht over elkaar heen te bewegen

- Het roestige scharnier knarste en Jan haalde de oliespuit voor de dag.

Vertalingen

1. geluid voortbrengen door twee hard oneffen voorwerpen met kracht over elkaar heen te bewegen

Deens: smælde ^(da)

Duits: knarren ^(de); quietschen ^(de)
Spaans: rechinar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord knarsen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'knarsen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"knarsen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.