kluister

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kluis·ter
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het me Latijn, in de betekenis van ‘boei’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord kluister kluisters
verkleinwoord kluistertje kluistertjes

Zelfstandig naamwoord

kluister v/m

  1. keten bedoeld voor het boeien van de voeten
    • De woedende man bleef zelfs met handboeien nog onhandelbaar zodat de kluisters voor de dag gehaald werden. 

Werkwoord
vervoeging van
kluisteren

kluister

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluisteren
    • Ik kluister. 
  2. gebiedende wijs van kluisteren
    • Kluister! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluisteren
    • Kluister je? 

Gangbaarheid
  • Het woord kluister staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
78 %van de Nederlanders;
84 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "kluister" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.