inoculeren
Nederlands
Woordafbreking
- in·ocu·le·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘inenten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1768 [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| inoculeren |
inoculeerde |
geïnoculeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
inoculeren [2]
- overgankelijk (biochemie) enten van bacteriën of schimmels op een voedingsbodem
Gangbaarheid
- Het woord inoculeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.