humus

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • hu·mus
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘teelaarde’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1828 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord humus
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

humus m

  1. Humus is het traag afbreekbare deel van de organische stof in de bodem; organische stof is al het dode organische materiaal dat in de bodem aanwezig is.
    • Humus is meestal het zwarte van de aarde dat bestaat uit vergane plantenresten. 

Gangbaarheid
  • Het woord humus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "humus" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.