gerieve
Nederlands
Woordafbreking
- ge·rie·ve
Zelfstandig naamwoord
gerieve
- datief van gerief, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt
Uitdrukkingen en gezegden
- te zijnen gerieve (haren, mijnen etc.)
- ten gerieve van
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.