furore

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • fu·ro·re
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘opgang’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1847 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord furore
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

furore v/m

  1. groot succes
    • Zij maakten furore met hun nieuwe voorstelling. 

Gangbaarheid
  • Het woord furore staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
89 %van de Nederlanders;
89 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "furore" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.