entkommen

Duits
Uitspraak
  • IPA: /ɛnt'kɔmən/
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
entkommen
/ɛnt'kɔmən/		 entkam
/ɛnt'kaːm/		 entkommen
/ɛnt'kɔmən/
volledig

Werkwoord

entkommen

  1. ontsnappen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.