enerveren
Nederlands
Woordafbreking
- ener·ve·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘op de zenuwen werken’ voor het eerst aangetroffen in 1903 [1]
- afgeleid van het Franse énerver (met het achtervoegsel -eren) [2] [3]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| enerveren |
enerveerde |
geënerveerd |
| zwak -d | volledig | |
Gangbaarheid
- Het woord enerveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'enerveren' herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 92 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- "enerveren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- Wiktionnaire
- enerveren op website: Etymologiebank.nl
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.