eene

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  eene    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈenə/
Woordafbreking
  • ee·ne

Hoofdtelwoord

eene

  1. (verouderd) schrijfwijze voor ene
    • (...) 't kostte eene gulden twintig [1]

Bijvoeglijk naamwoord

eene

  1. (verouderd) schrijfwijze voor ene
    • Als zij aan de eene kant bruin zijn, keert ze om, (...) [2]

Lidwoord

eene

  1. (verouderd) schrijfwijze voor ene
    • Hij heeft daar eene goede vangst gedaan. [3]
Opmerkingen

Het gebruik van 'een' (zonder verbuiging) op plaatsen waar de grammatica theoretisch 'eene' voorschreef is in verzorgd Nederlands van na de middeleeuwen altijd voorgekomen.[4]

Gangbaarheid
  • Het woord 'eene' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Verwijzingen
  1. Meester, J. de Geertje. 3e druk (1917) C.A.J. Van Dishoeck, Bussum; p. 122; geraadpleegd 2015-10-30
  2. Michon, M. & T. de Milly (ed. W. Willebrands) "69. Korteletten met ryst" in: Natuurlijk kookboek van beproefde en ondervonden echte recepten voor een zindelijk huijshouden. Keukenrecepten en huishoudelijke recepten (1785-1855) Maastricht, Aut.; geraadpleegd 2015-10-30
  3. Harrebomée, P.J. Spreekwoordenboek der Nederlandsche taal. deel 2 herdruk (1990) Verba, Hoevelaken; ISBN 9072540166; p.358; geraadpleegd 2015-10-30
  4. Verdenius, A.A. "Over een-ene, zijn-zijne (enz.)." (oktober 1936) in: De Nieuwe Taalgids. jrg 31 (1937) J.B. Wolters, Groningen / Batavia; p. 26-32; geraadpleegd 2015-11-03
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.