dwinge

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • dwin·ge

Werkwoord
vervoeging van
dwingen

dwinge

  1. aanvoegende wijs van dwingen


Limburgs
Uitspraak
  • IPA: /ˈðwɪŋ(g)ɐ/ (Etsbergs)
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
dwinge
dwóng
gedwónge
klasse 3 volledig

Werkwoord

dwinge

  1. dwingen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.