durver

Nederlands

Uitspraak

Geluid: durver (hulp, bestand)
IPA: / ˈdʏrvər /

Woordafbreking

dur·ver

Woordherkomst en -opbouw

afgeleid van durven met het achtervoegsel -er [1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	durver	durvers
verkleinwoord	durvertje	durvertjes

Zelfstandig naamwoord

durver m

iemand die niet bang is om wat te doen, iemand met lef

- In dit gedicht is Thomas van kind tot volwassene, van klimrek tot kerktoren, een durver. Ondersteboven kiest hij voor het risico. [2]

Synoniemen

durfal

Gangbaarheid

Het woord durver staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'durver' herkend door:

86 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
Werkman, H. "Kritieken. Thomas verzamelt geen postzegels" in: Liter. jrg. 3 nr. 13 (juli 2000) Boekencentrum Uitgevers, Zoetermeer; p. 85; geraadpleegd 2017-06-11

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.