duchtig
Nederlands
Woordafbreking
- duch·tig
Woordherkomst en -opbouw
- Afkomstig van het Middelnederduitse bijvoeglijke naamwoord "duhtig", dat van het Middelnederduitse werkwoord "dogen" (= deugen) komt met het achtervoegsel -ig
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | duchtig | duchtiger | duchtigst |
| verbogen | duchtige | duchtigere | duchtigste |
| partitief | duchtigs | duchtigers | - |
Bijvoeglijk naamwoord
duchtig
- grondig, met kracht, met volle inzet, niet te onderschatten
- Zij stootten op duchtige tegenstand.
Vertalingen
1. grondig, met kracht, met volle inzet, niet te onderschatten
Gangbaarheid
- Het woord duchtig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'duchtig' herkend door:
| 81 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.