cough

Engels
Uitspraak
vervoeging
onbepaalde wijs to cough
he/she/it coughs
verleden tijd coughed
voltooid
deelwoord		 coughed
onvoltooid
deelwoord		 coughing
gebiedende wijs cough

Werkwoord

cough

  1. hoesten
  1. «He coughed heavily.»
    Hij hoestte zwaar.


enkelvoud meervoud
cough coughs

Zelfstandig naamwoord

cough

  1. hoest
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.