conus

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • co·nus
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘kegel’ voor het eerst aangetroffen in 1645 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord conus conussen
verkleinwoord conusje conusjes

Zelfstandig naamwoord

conus m [3]

  1. kegel, kegelvormig voorwerp
    • een luidspreker heeft een conus die de lucht in trilling brengt 
Afgeleide begrippen

Gangbaarheid
  • Het woord conus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
58 %van de Nederlanders;
46 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "conus" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. conus op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.