cito

Niet te verwarren met: Cito

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  cito    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈsito /
Woordafbreking
  • ci·to
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘bijwoord: met spoed’ voor het eerst aangetroffen in 1602 [1]
  • van Latijn cito [2]

Bijwoord

cito

  1. met spoed, voortvarend zonder enig uitstel
    • Natuurlijk liet ik cito weten dat ik graag naar de Linnaeushof kwam zodra mijn verhuizing achter de rug was. [3]
    1. op poststukken, om aan te geven dat zij zo snel mogelijk bezorgd moeten worden
Afgeleide begrippen
  • cito cito
  • cito presto
Synoniemen

Meer informatie

Gangbaarheid
  • Het woord cito staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
96 %van de Nederlanders;
41 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "cito" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. Oversteegen, J.J. "Kwestie van lezen VIII. Handelsreiziger in literatuur" in: Raster.nr. 76 (1996) De Bezige Bij, Amsterdam; ISBN 90 234 1395 4; p. 202; geraadpleegd 2017-12-14


Latijn

Bijwoord

cito

  1. gauw

Spaans

Werkwoord
vervoeging van
citar

cito

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van citar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.