brink

Nederlands
brink in Schalkwijk
Uitspraak
Woordafbreking
  • brink
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘erf, plein’ voor het eerst aangetroffen in 1152 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord brink brinken
verkleinwoord brinkje brinkjes

Zelfstandig naamwoord

brink m [3]

  1. gemeenschappelijk grasland in het midden van een dorp
    • De brink is van oorsprong de boerengebruiksruimte waar het vee werd verzameld, om daarmee als kudde naar de gemeenschappelijke weidegronden te gaan. De brink lag dan ook van oorsprong aan de rand van het dorp (vergelijk het Engelse brink is rand). We kennen zowel de gemeenschappelijk gebruikte brinken als de brinken die slechts tot één boerderij behoorden. In de nieuwe tijd nam de bebouwing rond de brink toe, waardoor brinken zich steeds vaker binnen het dorp bevonden. 
Vertalingen
    1. gemeenschappelijk grasland in het midden van een dorp   

Engels: village green (en)

Gangbaarheid
  • Het woord brink staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
93 %van de Nederlanders;
47 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "brink" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. brink op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.