bijzitter

• Geluid:  bijzitter    (hulp, bestand)
• IPA: /'bɛizɪtər/

• bij·zit·ter

• naamwoord van handeling bijzitten met het achtervoegsel -er

bijzitter m

1. rechter in een meervoudige kamer die niet de voorzitter is

1. • ‘Het is een meevaller dat er, voor zover bekend, tot 30 juni geen assisenzaken in Tongeren zijn, anders waren we nog meer rechters kwijt.’ De voorzitter klaagde eerder al over dat – zo goed als – afgeschafte assisenhof, waar de rechtbank toch mensen voor moet afstaan. ‘Reken maar uit. Per zitting leveren we twee rechters of zogenaamde bijzitters, die we snel vijf tot tien dagen per proces kwijt zijn’, zegde hij daar eerder over.[1] 

2. bijrijder in een auto of vrachtwagen

1. • Lakdim hield een wagen tegen, schoot de bijzitter een kogel door het hoofd en verwondde de chauffeur. Terwijl hij met de wagen aan de haal ging, opende hij het vuur op vier joggende politieagenten. Een van hen raakte gewond in de borst.[2] 

2. controleur in een stemlokaal die niet de voorzitter is

1. • Het zijn zondag blijkbaar niet alleen kiezers die niet warm lopen voor de tweede ronde van de Franse parlementsverkiezingen. Meerdere stembureaus zijn later geopend bij gebrek aan bijzitters, zo heeft de krant Le Parisien gemeld.[3] 

• [1] assessor

• Het woord bijzitter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bijzitter' herkend door: