appellare

Latijn
Uitspraak
  • IPA: /apˈpel.laːrɛ/
Woordafbreking
  • ap·pel·la·re
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
appellāre appellō appellāvī appellātum
eerste vervoeging volledig

Werkwoord

appellāre

  1. actief infinitief praesens van appellāre
    1. aanspreken
    2. roepen
  2. passief imperatief praesens enkelvoud van appellāre
    1. word aangesproken!
    2. word geroepen!
Overerving en ontlening
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.