ἔτυμος
Grec ancien
Étymologie
- Dérivé de ἐτεός, eteós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | ἔτυμος | ἔτυμη | ἔτυμον | ἔτυμοι | ἔτυμαι | ἔτυμα | ἔτυμω | ἔτυμα | ἔτυμω |
| Vocatif | ἔτυμε | ἔτυμη | ἔτυμον | ἔτυμοι | ἔτυμαι | ἔτυμα | ἔτυμω | ἔτυμα | ἔτυμω |
| Accusatif | ἔτυμον | ἔτυμην | ἔτυμον | ἔτυμους | ἔτυμας | ἔτυμα | ἔτυμω | ἔτυμα | ἔτυμω |
| Génitif | ἔτυμου | ἔτυμης | ἔτυμου | ἔτυμων | ἔτυμων | ἔτυμων | ἔτυμοιν | ἔτυμαιν | ἔτυμοιν |
| Datif | ἔτυμῳ | ἔτυμῃ | ἔτυμῳ | ἔτυμοις | ἔτυμαις | ἔτυμοις | ἔτυμοιν | ἔτυμαιν | ἔτυμοιν |
ἔτυμος, étymos \ˈe.ty.mos\
Dérivés
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.