ἐτυμολογία
Grec ancien
Étymologie
- Mot dérivé de ἐτυμόλογος, etumologos avec le suffixe -ία, -ía.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | ἐτυμολογία | αἱ | ἐτυμολογίαι | τὼ | ἐτυμολογία |
| Vocatif | ἐτυμολογία | ἐτυμολογίαι | ἐτυμολογία | |||
| Accusatif | τὴν | ἐτυμολογίαν | τὰς | ἐτυμολογίας | τὼ | ἐτυμολογία |
| Génitif | τῆς | ἐτυμολογίας | τῶν | ἐτυμολογιῶν | τοῖν | ἐτυμολογίαιν |
| Datif | τῇ | ἐτυμολογίᾳ | ταῖς | ἐτυμολογίαις | τοῖν | ἐτυμολογίαιν |
ἐτυμολογία, etymología \e.ty.mo.lo.ˈɡi.aː\ féminin
- Sens véritable ou origine d'un mot ; étymologie.
Dérivés
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.