ἀναίτιος
Grec ancien
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | ἀναίτιος | ἀναιτία | ἀναίτιον | ἀναίτιοι | ἀναίτιαι | ἀναίτια | ἀναιτίω | ἀναιτία | ἀναιτίω |
Vocatif | ἀναίτιε | ἀναιτία | ἀναίτιον | ἀναίτιοι | ἀναίτιαι | ἀναίτια | ἀναιτίω | ἀναιτίω | ἀναιτίω |
Accusatif | ἀναίτιον | ἀναιτίαν | ἀναίτιον | ἀναιτίους | ἀναιτίας | ἀναιτία | ἀναιτίω | ἀναιτία | ἀναιτίω |
Génitif | ἀναιτίου | ἀναιτίας | ἀναιτίου | ἀναιτίων | ἀναιτίων | ἀναιτίων | ἀναιτίοιν | ἀναιτίαιν | ἀναιτίοιν |
Datif | ἀναιτίῳ | ἀναιτίᾳ | ἀναιτίῳ | ἀναιτίοις | ἀναιτίαις | ἀναιτίοις | ἀναιτίοιν | ἀναιτίαιν | ἀναιτίοιν |
ἀναίτιος, anaítios \Prononciation ?\
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.