ωραίος
: ὡραῖος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ὡραῖος, hôraîos.
Adjectif
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ωραίος | ωραία | ωραίο | |||
génitif | ωραίου | ωραίας | ωραίου | |||
accusatif | ωραίο | ωραία | ωραίο | |||
vocatif | ωραίε | ωραία | ωραίο | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | ωραίοι | ωραίες | ωραία | |||
génitif | ωραίων | ωραίων | ωραίων | |||
accusatif | ωραίους | ωραίες | ωραία | |||
vocatif | ωραίοι | ωραίες | ωραία |
ωραίος (oréos) \ɔ.ˈɾɛ.ɔs\
- Beau.
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.