χορευτής

Grec

Étymologie
Du grec ancien χορευτής, khoreutếs.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  χορευτής οι  χορευτές
Génitif του  χορευτή των  χορευτών
Accusatif το(ν)  χορευτή τους  χορευτές
Vocatif χορευτή χορευτές

χορευτής, khorevtís \xɔ.ɾɛf.ˈtis\ masculin (équivalent féminin : χορεύτρια)

  1. Danseur.

Grec ancien

Étymologie
Mot dérivé de χορεύω, khoreúô (« danser ») avec le suffixe -τής, -tês.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ὁ χορευτής οἱ χορευταί τὼ χορευτά
Vocatif χορευτά χορευταί χορευτά
Accusatif τὸν χορευτήν τοὺς χορευτάς τὼ χορευτά
Génitif τοῦ χορευτοῦ τῶν χορευτῶν τοῖν χορευταῖν
Datif τῷ χορευτῇ τοῖς χορευταῖς τοῖν χορευταῖν

χορευτής, khoreutếs \kʰo.ˈre͜u.tɛːs\ masculin

  1. Danseur.
  2. Qui figure dans un chœur, choriste.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.