συνετός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | συνετός | συνετή | συνετό | |||
| génitif | συνετού | συνετής | συνετού | |||
| accusatif | συνετό | συνετή | συνετό | |||
| vocatif | συνετέ | συνετή | συνετό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | συνετοί | συνετές | συνετά | |||
| génitif | συνετών | συνετών | συνετών | |||
| accusatif | συνετούς | συνετές | συνετά | |||
| vocatif | συνετοί | συνετές | συνετά | |||
συνετός (sinetós) \si.nɛ.ˈtɔs\
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.