πεντάγωνος
Grec
Étymologie
- Du grec ancien πεντάγωνος, pentágônos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πεντάγωνος | πεντάγωνη | πεντάγωνο | |||
| génitif | πεντάγωνου | πεντάγωνης | πεντάγωνου | |||
| accusatif | πεντάγωνο | πεντάγωνη | πεντάγωνο | |||
| vocatif | πεντάγωνε | πεντάγωνη | πεντάγωνο | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | πεντάγωνοι | πεντάγωνες | πεντάγωνα | |||
| génitif | πεντάγωνων | πεντάγωνων | πεντάγωνων | |||
| accusatif | πεντάγωνους | πεντάγωνες | πεντάγωνα | |||
| vocatif | πεντάγωνοι | πεντάγωνες | πεντάγωνα | |||
πεντάγωνος, pentágonos \pɛn.ˈda.ɣɔ.nɔs\
- (Géométrie) Pentagonal.
Dérivés
Grec ancien
Étymologie
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : πεντάγωνος
- Latin : pentagonus
Références
- Henry Liddell et Robert Scott, A Greek-English lexicon, American Book Company, 1901 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.