λύκαινα

Grec

Étymologie
Du grec ancien λύκαινα, lúkaina.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  λύκαινα οι  λύκαινες
Génitif της  λύκαινας των  λυκαινών
Accusatif τη(ν)  λύκαινα τις  λύκαινες
Vocatif λύκαινα λύκαινες
Η λύκαινα που ταΐζει ο Ρωμύλος και ο Ρέμος.

λύκαινα (líkena) \ˈli.kɛ.na\ féminin

  1. Louve.

Grec ancien

Étymologie
Féminin de λύκος, lúkos (« loup »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἡ λύκαινα αἱ λύκαιναι τὼ λυκαίνα
Vocatif λύκαινα λύκαιναι λυκαίνα
Accusatif τὴν λύκαιναν τὰς λυκαίνας τὼ λυκαίνα
Génitif τῆς λυκαίνης τῶν λυκαινῶν τοῖν λυκαίναιν
Datif τῇ λυκαίνῃ ταῖς λυκαίναις τοῖν λυκαίναιν

λύκαινα, lúkaina \ˈly.ka͜i.na\ féminin

  1. Louve.

    Dérivés

    Références
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.