καταστροφή

Grec

Étymologie
Du grec ancien καταστροφή, katastrophế.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  καταστροφή οι  καταστροφές
Génitif της  καταστροφής των  καταστροφών
Accusatif τη(ν)  καταστροφή τις  καταστροφές
Vocatif καταστροφή καταστροφές

καταστροφή (katastrofí) \ka.ta.stɾɔ.ˈfi\ féminin

  1. Catastrophe.
    • η πυρκαγιά προκάλεσε τεράστιες καταστροφές
  2. Destruction, désastre.
    • αν δεν οργανωθούμε σήμερα, αύριο θα αντιμετωπίζουμε την καταστροφή

Dérivés

Grec ancien

Étymologie
Déverbal de καταστρέφω, katastréphô (« retourner, renverser ») ; voir στροφή, strophê (« tour, strophe »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἡ καταστροφή αἱ καταστροφαί τὼ καταστροφά
Vocatif καταστροφή καταστροφαί καταστροφά
Accusatif τὴν καταστροφήν τὰς καταστροφάς τὼ καταστροφά
Génitif τῆς καταστροφῆς τῶν καταστροφῶν τοῖν καταστροφαῖν
Datif τῇ καταστροφῇ ταῖς καταστροφαῖς τοῖν καταστροφαῖν

καταστροφή, katastrophế \ka.ta.stro.ˈpʰɛː\ féminin

  1. Destruction.
  2. Renversement.

Références
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.