δύσκολος

Grec

Étymologie

Du grec ancien δύσκολος, duskolos.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif δύσκολος δύσκολη δύσκολο
génitif δύσκολου δύσκολης δύσκολου
accusatif δύσκολο δύσκολη δύσκολο
vocatif δύσκολε δύσκολη δύσκολο
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif δύσκολοι δύσκολες δύσκολα
génitif δύσκολων δύσκολων δύσκολων
accusatif δύσκολους δύσκολες δύσκολα
vocatif δύσκολοι δύσκολες δύσκολα

δύσκολος (dhískolos) \ˈði.skɔ.lɔs\

  1. Difficile.

Antonymes

Dérivés

Grec ancien

Étymologie

Voir δυσ-, dus- et -κολος, -kolos apparenté au latin colo : « qui tourne mal » donc « difficile » ou « qui se détourne » donc « mécontent, difficile à satisfaire ».
Voir le synonyme, fait sur un autre radical mais avec la même motivation sémantique, δύστροπος, dústropos.

Adjectif

δύσκολος, dúskolos \Prononciation ?\

  1. Difficile à satisfaire, mécontent.
    • Difficile, ardu.

    Antonymes

    Dérivés

    Dérivés dans d’autres langues

    Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.