αδελφικός
Grec
Étymologie
- Du grec ancien ἀδελφικός, adelphikós (« fraternel ») ; voir αδελφός (« frère »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αδελφικός | αδελφική | αδελφικό | |||
| génitif | αδελφικού | αδελφικής | αδελφικού | |||
| accusatif | αδελφικό | αδελφική | αδελφικό | |||
| vocatif | αδελφικέ | αδελφική | αδελφικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αδελφικοί | αδελφικές | αδελφικά | |||
| génitif | αδελφικών | αδελφικών | αδελφικών | |||
| accusatif | αδελφικούς | αδελφικές | αδελφικά | |||
| vocatif | αδελφικοί | αδελφικές | αδελφικά | |||
αδελφικός, adelfikós \a.ðɛl.fi.ˈkɔs\
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.