werkkracht

Néerlandais

Étymologie

Composé de werk (« travail ») et de kracht (« force, puissance »).

Nom commun 1

Nombre Singulier Pluriel
Nom werkkracht werkkrachten
Diminutif werkkrachtje werkkrachtjes

werkkracht \ˈʋɛrkrɑxt\ de

  1. Ouvrier, employé.
    • Dat is duur omdat het veel werkkrachten vereist.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Nom commun 2

Nombre Singulier Pluriel
Nom werkkracht
Diminutif

werkkracht \ˈʋɛrkrɑxt\ de

  1. Capacité de travail, puissance de travail.
    • Dat apparaat heeft weinig werkkracht.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.

Prononciation

  • \ˈʋɛr.krɑxt\
  • Pays-Bas  : écouter « werkkracht [ˈʋɛr.krɑxt] »

Références

  • Cet article utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en néerlandais, sous licence CC-BY-SA-3.0 : werkkracht.
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.