verlaten

Néerlandais

Étymologie

Du verbe laten, « laisser », avec le préfixe ver-.

Adjectif

verlaten \vɛɾ.la.tə:\

  1. Désert, inhabité, abandonné.
    • "Op Fluori heb ik te Porfiron mijn historisch materiaal aangevuld met wat ik vond in de stinkende archieven van dat verlaten nest."  (Gust van Brussel, De Atlantica Kroniek, 2003 ISBN 9053252371)

Verbe

Présent Prétérit
ik verlaat verliet
jij verlaat
hij, zij, het verlaat
wij verlaten verlieten
jullie verlaten
zij verlaten
u verlaat verliet
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben verlatend verlaten

verlaten \vɛɾ.la.tə:\

  1. Quitter.
  2. Transvaser.


Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « verlaten [vɛɾ.la.tə:] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « verlaten »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.