verbannen

Néerlandais

Étymologie

Dérivé par préfixation de bannen.

Verbe

Présent Prétérit
ik verban verbande
jij verbant
hij, zij, het verbant
wij verbannen verbanden
jullie verbannen
zij verbannen
u verbant verbande
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben verbannend verbannen

verbannen \Prononciation ?\ transitif

  1. Bannir, exiler, ostraciser, frapper d’ostracisme.
    • "Ik, Fabian Zè, historicus en docent aan de academie van Trozen op het rijke Tarmaddon, werd onrechtvaardig naar de planeet Fluori verbannen, omwille van mijn eerlijkheid als geschiedschrijver."  (Gust van Brussel, De Atlantica Kroniek, 2003, ISBN 9053252371)
  2. (Figuré) Chasser, reléguer.
    • Oude voorwerpen naar de zolder verbannen.
      Reléguer de vieux objets au grenier.

Synonymes

Prononciation

  • Pays-Bas : écouter « verbannen »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.