venaticius

Latin

Étymologie

De venatus (« chasse ») avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif venaticius venaticiă venaticium venaticiī venaticiae venaticiă
Vocatif venaticie venaticiă venaticium venaticiī venaticiae venaticiă
Accusatif venaticium venaticiăm venaticium venaticiōs venaticiās venaticiă
Génitif venaticiī venaticiae venaticiī venaticiōrŭm venaticiārŭm venaticiōrŭm
Datif venaticiō venaticiae venaticiō venaticiīs venaticiīs venaticiīs
Ablatif venaticiō venaticiā venaticiō venaticiīs venaticiīs venaticiīs

venaticius \Prononciation ?\

  1. (Chasse) De chasse, relatif à la chasse.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.