-icus

Latin

Étymologie

De l’indo-européen commun *-ik [1] (« suffixe adjectival ») qui donne le grec ancien -ικός, -ikós.

Suffixe 1

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif -icus -ică -icum -icī -icae -ică
Vocatif -ice -ică -icum -icī -icae -ică
Accusatif -icum -icăm -icum -icōs -icās -ică
Génitif -icī -icae -icī -icōrŭm -icārŭm -icōrŭm
Datif -icō -icae -icō -icīs -icīs -icīs
Ablatif -icō -icā -icō -icīs -icīs -icīs

-icus \Prononciation ?\

  1. Suffixe adjectival.

Composés

Suffixe 2

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif -icus -ică -icum -icī -icae -ică
Vocatif -ice -ică -icum -icī -icae -ică
Accusatif -icum -icăm -icum -icōs -icās -ică
Génitif -icī -icae -icī -icōrŭm -icārŭm -icōrŭm
Datif -icō -icae -icō -icīs -icīs -icīs
Ablatif -icō -icā -icō -icīs -icīs -icīs

-icus \Prononciation ?\ masculin (équivalent féminin : -ica)

  1. Suffixe nominal.

Composés

Dérivés dans d’autres langues

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.