vastbinden

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

Présent Prétérit
ik bind vast bond vast
jij bindt vast
hij, zij, het bindt vast
wij binden vast bonden vast
jullie binden vast
zij binden vast
u bindt vast bond vast
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben vastbindend vastgebonden

vastbinden transitif

  1. Attacher, nouer, relier.
  2. Attacher, lier, ficeler.
    • Dat is niet sterk en strak genoeg vastgebonden.
      Cela n’a pas été ficelé assez fort, assez serré

Synonymes

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.