vallen

Flamand oriental

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

vallen \Prononciation ?\

  1. Tomber.

Références

  • Mathilde Jansen, Nicoline van der Sijs, Fieke van der Gucht, Johan De Caluwe, Atlas van de Nederlandse Taal, Lannoo, 2017, p. 134

Néerlandais

Étymologie

À rapprocher de l'allemand fallen et de l'anglais fall, de même sens.

Verbe

Présent Prétérit
ik val viel
jij valt
hij, zij, het valt
wij vallen vielen
jullie vallen
zij vallen
u valt viel
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn vallend gevallen

vallen \vɑ.lǝː\ intransitif

  1. Tomber.
    • Op z’n bek vallen.
      Ramasser un gadin terrible.
    • Uit elkaar vallen.
      Se déglinguer.
  2. Être du ressort de, relever de, entrer dans, tomber dans le champ d’application de, tomber sous le coup de.
    • Onder een bepaalde categorie vallen.
      Tomber dans une certaine catégorie.
    • Onder de garantie vallen.
      Se trouver sous garantie.
    • Al naar het valt.
      Suivant le cas.

Forme de verbe

vallen \vɑ.lǝː\

  1. Première personne du pluriel du présent de vallen.
  2. Deuxième personne du pluriel du présent de vallen.
  3. Troisième personne du pluriel du présent de vallen.

Prononciation

  • Pays-Bas : écouter « vallen [vɑ.lǝː] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « vallen »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.