ultima

Voir aussi : ultimá, última

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe ultimar
Indicatif Présent (yo) ultima
(tú) ultima
(vos) ultima
(él/ella/usted) ultima
(nosotros-as) ultima
(vosotros-as) ultima
(os) ultima
(ellos-as/ustedes) ultima
Imparfait (yo) ultima
(tú) ultima
(vos) ultima
(él/ella/usted) ultima
(nosotros-as) ultima
(vosotros-as) ultima
(os) ultima
(ellos-as/ustedes) ultima
Passé simple (yo) ultima
(tú) ultima
(vos) ultima
(él/ella/usted) ultima
(nosotros-as) ultima
(vosotros-as) ultima
(os) ultima
(ellos-as/ustedes) ultima
Futur simple (yo) ultima
(tú) ultima
(vos) ultima
(él/ella/usted) ultima
(nosotros-as) ultima
(vosotros-as) ultima
(os) ultima
(ellos-as/ustedes) ultima
Impératif Présent (tú) ultima
(vos) ultima
(usted) ultima
(nosotros-as) ultima
(vosotros-as) ultima
(os) ultima
(ustedes) ultima

ultima \Prononciation ?\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de ultimar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de ultimar.

Italien

Forme d’adjectif

Singulier Pluriel
 positif 
Masculin ultimo
\ul.ˈti.mo\
ultimi
\ul.ˈti.mi\
Féminin ultima
\ul.ˈti.ma\
ultime
\ul.ˈti.me\
 superlatif absolu 
Masculin ultimissimo
\o\
ultimissimi
\i\
Féminin ultimissima
\a\
ultimissime
\e\

ultima \ul.ˈti.ma\

  1. Féminin singulier de ultimo.

Composés

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.