tůň

Voir aussi : tun, Tun, tún, tủn

Tchèque

Étymologie

Apparenté à tonout, faisait tóně en vieux tchèque, comparez avec le polonais toń (pl).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ň
Vocatif ni
Accusatif ň
Génitif
Locatif ni ních
Datif ni ním
Instrumental němi

tůň \Prononciation ?\ féminin

  1. Fond, partie la plus profonde, la moins rapide, d’un cours d’eau.
    • V říčce se pravidelně střídaly tůně a mělčiny.
  2. Étang forestier.
    • Tůň je sladkovodní ekosystém, který není za normálního stavu vody spojený se samotným tokem, nebo jiným akvatickým ekosystémem.

Variantes

  • tůně

Voir aussi

  • tůň sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.