trigonus

Latin

Étymologie

Du grec ancien τρίγωνος, trígônos.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif trigonus trigonă trigonum trigonī trigonae trigonă
Vocatif trigone trigonă trigonum trigonī trigonae trigonă
Accusatif trigonum trigonăm trigonum trigonōs trigonās trigonă
Génitif trigonī trigonae trigonī trigonōrŭm trigonārŭm trigonōrŭm
Datif trigonō trigonae trigonō trigonīs trigonīs trigonīs
Ablatif trigonō trigonā trigonō trigonīs trigonīs trigonīs

trigonus \Prononciation ?\

  1. (Géométrie) Triangulaire.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.