trigonicus

Latin

Étymologie

Du grec ancien τριγωνικός, trigonikos.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif trigonicus trigonică trigonicum trigonicī trigonicae trigonică
Vocatif trigonice trigonică trigonicum trigonicī trigonicae trigonică
Accusatif trigonicum trigonicăm trigonicum trigonicōs trigonicās trigonică
Génitif trigonicī trigonicae trigonicī trigonicōrŭm trigonicārŭm trigonicōrŭm
Datif trigonicō trigonicae trigonicō trigonicīs trigonicīs trigonicīs
Ablatif trigonicō trigonicā trigonicō trigonicīs trigonicīs trigonicīs

trigonicus \Prononciation ?\

  1. (Géométrie) Triangulaire.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.