toailhon

Breton

Étymologie

Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 744a) : essuie-mains toailhon, touailhon m.

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté toailhon toailhonoù
Adoucissante doailhon doailhonoù
Spirante zoailhon zoailhonoù
Durcissante inchangé inchangé

toailhon \ˈtwaʎɔ̃n\ \ˈtwaljɔ̃n\ masculin

  1. Essuie-main.
    • Hag e kemeras an toailhon a-dre daouarn e cʼhoar, en ur strilhañ e bennad blev.  (Jakez Riou, Geotenn ar Wercʼhez, Éditions Al Liamm, 1957, p. 51)
      Et il prit l’essuie-main d’entre les mains de sa sœur, en secouant sa chevelure.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.