timor

Voir aussi : Timor

Latin

Étymologie

Dérivé de timeo  craindre ») avec le suffixe -or.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif timor timorēs
Vocatif timor timorēs
Accusatif timorem timorēs
Génitif timoris timorum
Datif timorī timoribus
Ablatif timorĕ timoribus

timor \Prononciation ?\ masculin

  1. Crainte, appréhension, effroi, consternation.
    • Nihilne te nocturnum praesidium Palati, nihil urbis vigiliae, nihil timor populi, nihil concursus bonorum omnium, nihil hic munitissimus habendi senatus locus, nihil horum ora voltusque moverunt? (Première Catilinaire - Cicéron)
      Ni la garde qui veille la nuit sur le mont Palatin, ni les forces répandues dans toute la ville, ni la consternation du peuple, ni ce concours de tous les bons citoyens, ni le lieu fortifié choisi pour cette assemblée, ni les regards indignés de tous les sénateurs, rien n’a pu t’ébranler !

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.