subucula

Latin

Étymologie

Avec le préfixe sub- (« sous ») et le suffixe -cula, du radical *uo- qui est dans induo (« vêtir »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif subuculă subuculae
Vocatif subuculă subuculae
Accusatif subuculăm subuculās
Génitif subuculae subuculārŭm
Datif subuculae subuculīs
Ablatif subuculā subuculīs

subucula \Prononciation ?\ féminin

  1. Sous-vêtement : chemise ou tunique de dessous.
    • postea quam binas tunicas habere coeperunt, instituerunt vocare subuculam et indusium, Varron. ap. Non. 542, 24
    • Hieme quaternis cum pingui toga tunicis et subucula et thorace laneo et feminalibus et tibialibus muniebatur, aestate apertis cubiculi foribus, ac saepe in peristylo saliente aqua atque etiam ventilante aliquo cubabat.  (Suétone, Vita divi Augusti)
  2. (Latin chrétien) Aube sacerdotale.
    • vestivit pontificem subucula linea accingens eum balteo et induens tunica hyacinthina et desuper umerale inposuit.  (Vulgata, Leviticus)
      Il mit à Aaron la tunique, il le ceignit de la ceinture, il le revêtit de la robe, et il plaça sur lui l’éphod, qu’il serra avec la ceinture de l’éphod dont il le revêtit.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.