spegulo

Espéranto

Étymologie

De l’allemand Spiegel.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif spegulo
\spe.ˈɡu.lo\
speguloj
\spe.ˈɡu.loj\
Accusatif spegulon
\spe.ˈɡu.lon\
spegulojn
\spe.ˈɡu.lojn\

spegulo

  1. Miroir.
    • Post unu jaro la reĝo prenis alian edzinon. Ŝi estis bela virino, sed fiera kaj malmodesta. Ŝi ne povis toleri, ke iu superas ŝin en beleco. Ŝi havis miraklan spegulon. Ĉiufoje kiam ŝi ekstaris antaŭ ĝi kaj demandis:
      "Speguleto mia, speguleto hela,
      Kiu en la lando estas la plej bela?"
      ĝi respondis:
      "Vi reĝino, vi estas ĉe ni la plej bela!"
       (Neĝulino)
      Au bout d’une année, le roi épousa une autre femme. Elle était très belle ; mais elle était fière et vaniteuse et ne pouvait souffrir que quelqu’un la surpassât en beauté. Elle possédait un miroir magique. Quand elle s’y regardait en disant :
      « Miroir, miroir joli,
      Qui est la plus belle au pays ? »
      Le miroir répondait :
      « Madame la reine, vous êtes la plus belle au pays. »

Dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • spegulo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Ido

Étymologie

De l’espéranto spegulo.

Nom commun

spegulo \spɛ.ˈɡu.lɔ\ (pluriel : speguli \spɛ.ˈɡu.li\)

  1. Miroir.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.