septimus

Latin

Étymologie

De septem (« sept ») avec le suffixe -us.

Adjectif numéral

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif septimus septimă septimum septimī septimae septimă
Vocatif septime septimă septimum septimī septimae septimă
Accusatif septimum septimăm septimum septimōs septimās septimă
Génitif septimī septimae septimī septimōrŭm septimārŭm septimōrŭm
Datif septimō septimae septimō septimīs septimīs septimīs
Ablatif septimō septimā septimō septimīs septimīs septimīs

septimus \Prononciation ?\ ordinal

  1. Septième.
    • mense septumo, Plaute.
      le septième mois.
    • septimus decimus (septimusdecimus) : dix-septième.
  2. Note : Le locatif archaïque est septimi (ou septimei).
    • die septimi (septimei), Plaute.
      au septième jour (→ voir die crastini, noni, quinti...).

Variantes

  • septumus

Vocabulaire apparenté par le sens

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.