septimanus

Latin

Étymologie

De septimus (« septième ») avec le suffixe -anus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif septimanus septimană septimanum septimanī septimanae septimană
Vocatif septimane septimană septimanum septimanī septimanae septimană
Accusatif septimanum septimanăm septimanum septimanōs septimanās septimană
Génitif septimanī septimanae septimanī septimanōrŭm septimanārŭm septimanōrŭm
Datif septimanō septimanae septimanō septimanīs septimanīs septimanīs
Ablatif septimanō septimanā septimanō septimanīs septimanīs septimanīs

septimanus \Prononciation ?\

  1. Relatif au nombre sept.
    • septimanae nonae.
      nones qui tombent le sept du mois.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif septimanus septimanī
Vocatif septimane septimanī
Accusatif septimanum septimanōs
Génitif septimanī septimanōrum
Datif septimanō septimanīs
Ablatif septimanō septimanīs

septimanus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Militaire) (Surtout au pluriel) Soldat de la septième légion.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

  • « septimanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1426)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.