romana

Voir aussi : română, Romana, romána

Ido

Étymologie

Du latin Romanus.

Adjectif

romana \rɔ.ˈma.na\

  1. Romain.

Espagnol

Étymologie

Féminin de romano, sous-entendant balanza, estátera.

Nom commun

Singulier Pluriel
romana
\Prononciation ?\
romanas
\Prononciation ?\

romana \Prononciation ?\ féminin

  1. Balance romaine.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Voir aussi

  • romana sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Références

  • « romana », dans Diccionario de la Real Academia Española, 23e édition

Italien

Étymologie

Féminin de romano (« Romain »).

Nom commun

SingulierPluriel
romana
\ro.ˈma.na\
romane
\ro.ˈma.ne\

romana \ro.ˈma.na\ féminin

  1. Romaine, habitante de la Rome antique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Romaine, habitante de la ville de Rome.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme d’adjectif

Singulier Pluriel
Masculin romano
\ro.ˈma.no\
romani
\ro.ˈma.ni\
Féminin romana
\ro.ˈma.na\
romane
\ro.ˈma.ne\

romana \ro.ˈma.na\

  1. Féminin singulier de romano.

Dérivés

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.