restos

Français

Forme de nom commun

SingulierPluriel
resto restos
\ʁɛs.tɔ\

restos \ʁɛs.tɔ\ masculin

  1. Pluriel de resto.

Homophones

Anagrammes

Espéranto

Forme de verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif restisrestasrestos
Participe actif restinta(j,n) restanta(j,n) restonta(j,n)
Adverbe restinte restante restonte
substantif restinto(j,n)
restintino(j,n)
restanto(j,n)
restantino(j,n)
restonto(j,n)
restontino(j,n)
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent restusrestu resti
voir le modèle “eo-conj-intrans”

restos \ˈre.stos\   Composition fondamentale du verbe venant de l’Antaŭparolo

  1. Futur du verbe resti (intransitif).
    • (Antaŭparolo) Tio ĉi povus naski la penson, ke nia lingvo restos ĉiam rigida kaj neniam disvolviĝos
      Ceci pourrait engendrer la pensée que notre langue restera toujours rigide et ne se développera jamais
    • (Ekz §28) Mi restos hodiaŭ dome - Je resterai aujourd’hui à la maison
    • (Ekz §41) Tiu ĉi grava tago restos por mi ĉiam memorinda
      Ce jour important restera toujours mémorable pour moi
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.