peculatus

Latin

Étymologie

De peculor avec le suffixe -atus.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif peculatus peculatūs
Vocatif peculatus peculatūs
Accusatif peculatum peculatūs
Génitif peculatūs peculatuum
Datif peculatūi
ou peculatū
peculatibus
Ablatif peculatū peculatibus

peculatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Péculat, malversation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif peculatus peculată peculatum peculatī peculatae peculată
Vocatif peculate peculată peculatum peculatī peculatae peculată
Accusatif peculatum peculatăm peculatum peculatōs peculatās peculată
Génitif peculatī peculatae peculatī peculatōrŭm peculatārŭm peculatōrŭm
Datif peculatō peculatae peculatō peculatīs peculatīs peculatīs
Ablatif peculatō peculatā peculatō peculatīs peculatīs peculatīs

peculatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de peculor.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.