patriarca

Catalan

Étymologie

Du latin patriarcha, dérivé du grec ancien πατριάρχης composé du grec ancien πατριάtribu, famille ») et de αρχής « archi » génitif de αρχή « autorité ».

Nom commun

Singulier Pluriel
patriarca
\Prononciation ?\
patriarques
\Prononciation ?\

patriarca \Prononciation ?\ masculin

  1. Patriarche.
    • L’autoritat dels patriarques d’Orient que, al principi, era una simple primacia d’honor, es traduí, amb el pas del temps, en una sèrie de drets, codificat després en la legislació de Justinià, que expressen llur jurisdicció sobre els territoris que els havien estat assignat. (...) El patriarca de Constantinoble comptà sembre amb el suport de l’emporador (...)  (Universitat de Barcelona, Departament d’História Medieval, Paleografía i Diplomàtica, Història medieval universal, p. 12. Edicions Universitat Barcelona, coll. « Textos docents » n° 25, 2005.)

Dérivés

Espagnol

Étymologie

Du latin patriarcha, dérivé du grec ancien πατριάρχης composé du grec ancien πατριάtribu, famille ») et de αρχής « archi » génitif de αρχή « autorité ».

Nom commun

patriarca \pa.tri.ˈar.ka\ masculin

  1. Patriarche.

Italien

Étymologie

Du latin patriarcha, dérivé du grec ancien πατριάρχης composé du grec ancien πατριά (« tribu, famille ») et de αρχής « archi » génitif de αρχή « autorité ».

Nom commun

SingulierPluriel
patriarca
\pa.tri.ˈar.ka\
patriarchi
\pa.tri.ˈar.ki\

patriarca \pa.tri.ˈar.ka\ masculin

  1. Patriarche.

Voir aussi

  • patriarca sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.